شاعري

ڳوڙهو ڳوڙهو سوڳ ۾

انجم قاضيءَ جي شاعري ۾ نه رڳو سندس درد ڪٿا سمايل آهي، پرموجوده سماجي حالتون، جيڪي انسانيت کي وک وک تي ايذاءُ آڇن ٿيون جنهن سماج ۾ ماڻهپي جي تذليل ڪئي وڃي ٿي، جتي لڄ ليڙون ليڙون ٿيندي نظر اچي ٿي، اتي انجم قاضي خاموش ٿي نه ٿو ويهي رهي، هو ڀوڳي ٿو، ۽ انهن سانگيئڙن جي دانهن ورنائيندي وقت جي بي رحمي ۽ مسلسل اڻ وڻندڙ وارتائن کي شعر جو روپ ڏئي وائکو ڪري ٿو ته محسوس ٿئي ٿو، انجم جي شاعري ۾ قومي ۽ سماجي درد به شامل آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2540
  • 665
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • انجم قاضي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳوڙهو ڳوڙهو سوڳ ۾

ڪيڏي ٿي وئي رات ستارا جاڳن ٿا،

ڪيڏي ٿي وئي رات ستارا جاڳن ٿا،
تن سان گڏجي ڪي دل وارا جاڳن ٿا.

عمر وئي گذري آهي پر ڪو نه ستا،
لاڳيتو ئي درد، مونجهارا جاڳن ٿا.

پاڻ دفن ٿي ويا هن توڙي مٽيءَ ۾،
سچا ته به ڪردار پيارا جاڳن ٿا.

پاڻيءَ کي آ قيد ڪيو ويو ڊيمن ۾،
پياسا سنڌوءَ هيل ڪنارا جاڳن ٿا.

ڪيئي گذري سال ويا پر ناهي کليو،
بند ڪمري ۾ ڄڻ ڪي ڄارا جاڳن ٿا.

ڪاريون ڪاريون ڪڪريون واپس شال ورن,
ماروئڙن جا نيڻ اڃارا جاڳن ٿا.

ايندين نيٺ ته موٽي ايندين ”انجم“ ڏي،
اوسيئڙي ۾ رستا سارا جاڳن ٿا.
**