ڏينهن اهو هڪ ٿيندو ڏسجو،
منهنجي لئه روئيندو ڏسجو.
ڌار صفا ٿي وياسين اڄ کان،
درد وڇوڙو ڏيندو ڏسجو.
ڇو ته الائي پڪ آ مون کي،
مون ڏي موٽي ايندو ڏسجو،
پاڻ ٻنهي تي ڳوٺ سمورو،
پيو الزام ٿڦيندو ڏسجو.
اوڀر کان ئي اڀري ايندو،
صبح چٽو آئيندو ڏسجو.
اڄ هو ڀائين نه ڀائين ڀلجان،
نيٺ ته هو ڀائيندو ڏسجو.
وقت سان ”انجم“ جي اندر جو،
گهاءُ به مٽجي ويندو ڏسجو.
**