هن کان هاڻي ڏاڍو ڏور، هليو وڃبو،
ڪيسيتائين سهبو سور، هليو وڃبو.
ڀُلجي هتڙي، ڀلجي اچبو ڪو نه ڪڏهن،
پاڻ ئي ڀلجي ويندو پُور، هليو وڃبو.
کلندي کلندي آخر سهڻيءَ دنيا مان،
ٿيندو هڪڙو ڏينهن ضرور، هليو وڃبو.
ڏينهن، مهينا، سال ويا ٿي ڪو نه ويو،
ساڻ کنيون هي دل جو سور، هليو وڃبو.
ڪو نه قدر ڪيو وقت ڪڏهن ديوانن جو،
ڏور هتان کان ”انجم“ ڏُور، هليو وڃبو.
**