جڏهن تنهنجي در کان گذر ٿو ٿئي،
نه پُڇ دل سان ڪهڙو حشر ٿو ٿئي.
جو توکان پري ٿو گذاريان جڏهن،
سو محسوس لمحو زهر ٿو ٿئي.
تو دل مان ڌڪاريو ته احساس ٿيو،
ته ڪيئن ڪو ئي ماڻهو بي گهر ٿو ٿئي.
نه جو شخص ماڻي ڪڏهن پيار ٿو،
عمر ئي سڄي دربدر ٿو ٿئي.
نه ورهين کان جاٿي ڪا برسات پئي،
محبت سوا منَ سو برُ ٿو ٿئي.
اها دل ٻڌائي سگهي ٿي صحيح،
مٿان جنهن جي نازل قهر ٿو ٿئي.
هلي آءُ ”انجم“ جيئون پل ٻه ٽي،
هي بيڪار جيون بسر ٿو ٿئي.
**