پيو پڙلاءُ اڻڄاتو،
گهليو ڄڻ واءُ اڻڄاتو.
سنهو هو سور پهريائين،
وڌي ويو گهاءُ اڻڃاتو.
وڇوڙو ويو ڏئي آهي،
نئون ايذاءُ اڻڄاتو.
چري دل جو هيو هڪڙو،
وڻيو پڇتاءُ اڻڄاتو.
اوهان جي سار ۾ روئي،
مليو پئي ساءُ اڻڄاتو.
مڙئي هڪڙو نه ٻيو ”انجم“
رهيو سوداءُ اڻڄاتو.
**