شام جا پاڇا لڙن ٿا آءُ ني!!
هو پکي واپس ورن ٿا آءُ ني!!
ڪين جيءُ سگهندس ڪڏهن توکان سواءِ،
ڳوٺ جا ماڻهو چون ٿا آءُ ني!!
روز تنهنجي ياد جي مالها کڻي،
نيڻ هي رستو ڏسن ٿا آءُ ني!!
پنهنجي زلفن جي اچي ڪر ڇانوَ ڪا،
جونِ جا جهولا لڳن ٿا آءُ ني!!
اوچتو ڪنهن تيز ڄڻ طوفان جان،
درد ڀي ڊوڙي اچن ٿا آءُ ني!!
هي جواني سونهن، جوڀن ڏينهنڙا،
خواب ٿي گذري وڃن ٿا آءُ ني!!
ڪنهن مٽيءَ جي ٿانوَ جان سپنا به ڄڻ،
ڀورا ڀورا ٿيو پون ٿا آءُ ني!!
ڪو پُڇي ”انجم“ جڏهن تنهنجو پيو،
نير نيڻن مان وهن ٿا آءُ ني!!
**