ڇو لڳي ٿو ايئن روز مان بار بار،
هڪ گهڙي ٿو جيان ۽ مران بار بار.
پيار تنهنجو حياتيءَ جو تمغو لڳي،
هيءُ اعزاز دل چئي رکان بار بار.
مون وچن آ ڪيو سنڌ سان ساک تي،
سچ چوندس پيو ڀل ڪُسان بار بار.
تنهنجي پر پُٺ الائي ڇا سوچي اچان،
پر نه سامهون ڪڇي ٿو سگهان بار بار.
پيار ماڻي به ڄڻ ڊاپجان ئي نه ٿو،
دل چوي ٿي جنم مان وٺان بار بار.
مَن دعا ڪائي تڪميل ماڻي وٺي،
ٿو انهيءَ آس تي هٿ کڻان بار بار.
وقت ”انجم“ کڻي درد بيٺو اتان،
پاڻ گذرون پيا ٿا جتان بار بار.
**