خودڪشيءَ جهڙي هئي مون لاءِ سا،
جا گهڙي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
درد جيون تي سدا قابض رهيو،
هر خوشي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
پئي وڌيو طوفان موڏي اوچتو،
۽ بتي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
پيار واري پيچري تي هڪ هئي،
ڇوڪري مون کي ڇڏي ويئي هلي.
ڪيتري پياري رکي مون پوءِ ڀي،
زندگي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
سامهون آيو ڏکن جو رڻ جڏهن،
دوستي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
تون ملينءَ ”انجم“ کي هو احساس ٿيو،
هر ڪمي مون کي ڇڏي ويئي هلي.
**