هُو جو سامهون جڏهن اوچتو ٿو اچي،
دل مٿان ڄڻ ته ڪو زلزلو ٿو اچي.
جو نه ٿو ياد ڀُلجي به مون کي ڪري،
ياد سو شخص ڇو ايترو ٿو اچي.
ڪاش! ڪو ئي اچي دل جي دنيا ڏسي،
جنهن سمي سانورو مرڪندو ٿو اچي.
ڇا خبر پل اڳيون ڪهڙي آڻي خبر،
حادثي جي پُٺيان حادثو ٿو اچي.
آزمائي ڏٺو، روز مون عشق ۾،
هر قدم تي نئون مرحلو ٿو اچي.
هن جي ڀاڪر ۾ ايندي ئي ”انجم“ مونکي،
زندگي جو حقيقي مزو ٿو اچي.
**