ڇنال
شهر جي،
ڇُڙواڳ ڇورن تي،
ڪندي هُئي گذارو،
هاڻ هُن جي،
نازن نخرن جو اگُهه،
چڙهي ويو آهي،
جڏهن کان بڻي آهي،
تَر جي وڏيري جي،
پريمڪا !!
تڏهن کان لهرائي ٿي،
چڱن ڀَلن جا پٽڪا !
شاعري
ڏهر منجهه ڏيئا (ڀاڱو پهريون)
هي ڪتاب ”ڏهر منجهه ڏيئا“ سيتاروڊ جي 17 شاعرن بشير سيتائي ، پيرل پرديسي سيتائي ، قادر بخش قلندر ، مجبور ميمڻ سيتائي، محمد بچل بيوس، سقراط سيتائي، مسرور سيتائي، سليم ، دلشاد بلوچ ، وسيم آڪاش سيتائي، اصغر سيتائي ، سڄڻ سيتائي ، گهائل غلام مصطفي ، شاڪر عزيز سيتائي، عزيز سيتائي ، منظور سيتائي ، ۽ ذاڪر سيتائي جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آهي جنهن جو مرتب وسيم آڪاش سيتائي صاحب آهي.
- 4.5/5.0
- 7359
- 833
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- وسيم آڪاش سيتائي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- انتساب:
- سنڌ سلامت پاران :
- سيتا صدين کان
- مُهاڳ:سيتاروڊ جي شاعرن جي روايتي ۽ غير روايتي تخليقي تحريڪ
- بشير سيتائي
- تعارف
- ڪنهنجا لُطف ۽ ڪَرم، ڪٿان آڻيان.
- ايوارڊ آف ريڪگنيشن
- ڏِس! يزيدن جي روبرو آهيون.
- تصوير جو موت
- اسان کي عمر ڀر جو غم ڏنو ٿئه،
- نام نهاد دانشور
- ڇنال
- ڊپلوميسي
- چشم تر ٿو رهان، دربدر ٿو رهان،
- دل ڏيو، دل وٺو، ڏسي ٿا وٺون،
- سون ورني هو سحر، آهي ڪٿي،
- پيرل پرديسي سيتائي
- تعارف
- هر حال جو شامل حال اٿم، سو عشق به آ، استاد به آ،
- هر ڪو پنهنجي پر ترڪيو آ،
- ٿيڻا ڪٿي ته ٿي به ويا، ڪي ڪم نه ٿي نه ٿيا،
- اچي وڃي ٿو جي عشق سائين، ته عقل کي پوءِ جواب آهي،
- اي حسن تنهنجي ذات جو ۽ پات جو ناهي پتو،
- نه ٿا سهي جي ڪيو ته ان لاءِ پُڇو به ڇا ٿا، ته ڇا ڪري ٿو،
- نظم
- وائي
- بيت
- چوسٽا
- قادر بخش قلندر
- تعارف
- نعت
- “فڪر فنا في الله قلندر”
- پيرل پرديسي جي نانءُ
- “ڊاڪٽر نبي بخش خان بلوچ جي نانءُ”
- سِرَ جو هجي يا دل جو سودو هجي رضا جو،
- رحماني تي رنگ رتو آ،
- “سُگهڙ فَن، تاريخ ۽ سُگهڙ”
- “درويشن جون درگاهون”
- مجبور ميمڻ سيتائي
- تعارف
- شاعر شعور وارا
- عقل ڪر ائين چئبو ناهي، دوستيءَ کي ڇا ڪبو،
- مون کان منهنجو حال نه پُڇ،
- استاد بخاري جي نانءُ
- مون ڳالهه ڪئي تنهنجي، طوفان کڙو ٿي پيو،
- مايوس مان نه ٿيندس، مايوس ڇو ٿيان مان،
- منهنجي محبت جو رکيو تو نه ڀرم، سمجهان ٿو،
- پيرل پرديسي جي نانءُ
- محمد بچل بيوس
- تعارف
- خدا ڪري ته اچن ڏينهن ڪي قرارن جا،
- تنهنجي معصوم نگاهن جو اثر ڪو ته ڏسي،
- /
- تنهنجي هر وقت سڄڻ ياد ته ماري وجهندي،
- زندگي جيئن به هي گذري سا گذاري ويندس،
- مون ڇا ٿي ڏسڻ چاهيو ڇا ڇا نه نظر آيا،
- تنهنجي گر پيار جي ذرڙي به عطا ٿي پوندي،
- خبر نه ٿي ڪا پوي دلربا اڃا تائين،
- دوستن سان دُشمني ڇو ٿا ڪيو،
- چوسٽا
- سقراط سيتائي
- تعارف
- اُٿ ورهايون اڄ هلي هر جاءِ تي،
- هُن ڪيو پاڻ زماني جي حوالي مون کي،
- اچي ٿي سانجهي اُداسيءَ جون اجرڪون اوڍي،
- نظم : محبت ڌوٻڪو ڌنڌو ڪري ٿي درد وندن سان،
- مُلاقات
- گيت
- وائي
- ماپ جي فڪر ڊيگهه ويڪر ۾،
- رستي تان ورندِي،
- حالتن سان نه ٿو ٺهين سُقراطَ،
- مسرور سيتائي
- تعارف
- وائي
- ڀڳڙن مُٺ هن جذبا منهنجا،
- منهنجي دل سڙي سانورا سحر تائين،
- ناهين، هتڙي ميل به ڪهڙا،
- رُساما نه ڪر تون رُسڻ ٺيڪ ناهي،
- دل جا خالي ايوان ته ڏس،
- دنيا ادب جي ۾ اچڻ ٿو گُهران،
- پاڳل من پرچائي ويٺو،
- خيالن ۾ ٺاهي ٿو واريءَ جو گهر،
- چوسٽا
- سليم سيتائي
- تعارف
- هو چنڊ کان چٽو به ڇو چهرو اداس آ،
- عشق جي ابتدا کڻي سمجھو،
- ياد ڪنهنجون جو اُلفتون آيون،
- تنهنجي پوڄا من مندر ۾،
- جيئن دل لڳي جا سهڻا سودا نه ٿي نه ٿيا،
- ڇو ڍڪين ٿو نقاب سمجهان ٿو،
- نوٽن سان ٿو راند ڪري ڪو،
- عشق جا پائي ڳچيءَ پانڌ ۽ ڳارا نڪتا،
- وارن جو جو ور ترڪيو آ،
- گيت
- دلشاد بلوچ
- تعارف
- زندگي هي به هڪـ ڪتاب آهي،
- پيار اُلفت ۾ عطا آزار ٿيندا ٿا وڃن،
- حال پنهنجي ڏي ڏسي ماحول تي سوچيان پيو،
- سک جو ڪو سج اڃا نه اڀريو رات اڃا ڀي ڪاري آ،
- جهڙا هُو ته نماڻا آهن،
- وقت ڏاڍو قهار ٿو ڏسجي،
- الائي دلربا کي ته ڇا ٿي ويو آ،
- نينهن لايو ٿا نڀايو ڇو نه ٿا،
- وائي
- ڪافي
- وسيم آڪاش سيتائي
- تعارف
- مون کان پري نه ٿيءُ، حياتي آ بي بقا،
- نفاست ۽ نزاڪت کي نه تو سمجهو نه مون سمجهو،
- ڄڻ تکي تلوار تان گذران پيو،
- باک جئين رات مان ڦُٽي نڪتي،
- چانڊوڪيءَ جي رات هُجي، ۽ يار هُجي،
- زندگي پنهنجي فنا، ڪير ڪري،
- بيقراريءَ جي راحت مقدر رهي،
- نيڻ ڄڻ ڪا ندي خواب نيرڳ هئا،
- زندگاني زوال جي بستي،
- خود خُوديءَ ۾ خدا، ڪٿان آڻيان،
- اصغر سيتائي
- تعارف
- يار کي اغيار مان سمجھان نه ٿو،
- يار جهڙو به آ پر سٺو ٿو لڳي،
- مارو شال اچن، مارو شال اچن،
- وائي
- وائي 2
- وائي 3
- جنهن وار صنم تو وارن جو، ڪو وار ڪيو هوندو،
- تون ڪر نه ائين پيارا، نقصان ٿي نه پئي،
- بيت
- چوسٽا
- سڄڻ سيتائي
- تعارف
- پوءِ ته تنهنجا پير چُمان مان
- ڪڏهن غم ڪڏهن ڪم، ڪڏهن ڪنهن خوشيءَ جا،
- زندگي تنهنجي حوالي مون ڪئي،
- منهنجو ڏوھ اهو ئي آهي
- جيجل ڌرتي جنت وانگي،
- دُک درد جي اي دوست ڪا مون وٽ ڪمي نه آ،
- سنڌ کان ڌاريو ڌار نه ٿيندو،
- وائي
- چوسٽا
- گهائل غلام مصطفيٰ
- تعارف
- لوڻ زخمن مٿان ئي جي هارين
- ڏئي گهاوَ، تن تي پها ٿي رکي
- تنهنجون توکان اکيون پُڇندئي،
- وائي
- اوٽ در جي ڪري ڏسي پئي ڪا،
- گيت
- هجي ڏينهن يا ڪا هجي رات دلبر،
- گيت
- پل پل ساجن تنهنجو سارون،
- گيت
- شاڪر عزيز سيتائي
- تعارف
- ڏٺا جي مون تولئه سپنا، سي سپنا زندگي آهن،
- دل جي گلشن ۾ گلابن جي ڪمي ٿي پئي آ،
- خدا ٿو ڄاڻي ته توسان ٿي دل لڳي آهي،
- اکين جو اکين سان ملڻ خوب هو،
- پڙهي ڪنهن پيار جي ڪتاب جو مزو ماڻيون،
- منهنجي نيڻن ۾ ننڊ جا خمار ڏسي،
- محافظ خود بڻيو ويٺو آ قاتل تنهنجي چهري تي،
- نه ڪي ساٿ ڪنهنجو نه سنگت رهي،
- مان سنڌو ساگر سڏجان ٿو
- عزيز سيتائي
- تعارف
- نظم: ادب جي چمن جو آهي شهر سيتا
- هن دل ڏُکي جي راز کي ڄاڻي به ڇا ڪندي،
- خاموش چاهتن کي آهي زبان پيارا،
- “وڏا وزير”
- وائي
- تنهنجي زمين تي خدا، غريب مارجي پيو،
- ٽيڙو
- منظور سيتائي
- تعارف
- گهڻي جستجو پر صفا، عمر ٿوري،
- اسان جي سنڌ سان ڪمال نسبت،
- هلچل هلايون
- وائي
- “سيتا”
- گيت
- هي تنهنجو تحفو تنهائي،
- ڪري دل جا ٽڪرا طبيعت نه پُڇ،
- سيتا نگر
- ذاڪر سيتائي
- تعارف
- تنهنجي وارن تي لکان يا ڳوٺ وارن تي لکان،
- تنهنجون مون تي نوازشون آهن،
- منهنجو جانان توبن جيون،
- پنهنجو بار هلڪو ڪرڻ ڏي مون کي،
- مون کي ڏاڍو پرين هُو خفا ٿو ڪري،
- سهڻو ڏاڍو لڳو چوڻ تنهنجو،
- قيد شاهه و گدا ۽ مير هئا،
- جنهن ۾ الفت خوشي وفا نه هجي،
- جيڪا من ۾ مورت آهي،
- وائي
شهر جي،
ڇُڙواڳ ڇورن تي،
ڪندي هُئي گذارو،
هاڻ هُن جي،
نازن نخرن جو اگُهه،
چڙهي ويو آهي،
جڏهن کان بڻي آهي،
تَر جي وڏيري جي،
پريمڪا !!
تڏهن کان لهرائي ٿي،
چڱن ڀَلن جا پٽڪا !