بيت
تنهنجي حسن سونهن جو، ناهي ڪو به جواب،
پرديسي کي باب، آهي تنهنجي برھ جو.
ناهي من مايوس، نه ئي دل غمگين،
اٿم هيءُ يقين، ايندم يار اڱڻ تي!
وري وريا سُپرين، وريو وصل واءُ،
سدائين سوداءُ، هيو جن جو هينئڙي.
ڄاڻون ٿا سونهنِ، ڀائر ڀائن ساڻ،
اڪيلا اڻ ڄاڻ، ڀائو سمجھو ڀونءِ!
هجن ڪڪر قرب جا، وسن محبت مينهَن،
خوشين ڀريا ڏينهَن، سدا ڏسجن ڏيھه ۾.
ڌرتي جنين دل، ديد به جيئن مهراڻ،
تنين ڪُوپنِ ڪاڻ، واديون واڌاين جون.
مون کي ماڻهون چون، مان آهيان ماڻهو رول،
جهليو ڪنهن به نه خير جو، منهنجي خاطر جهول،
منهنجو، منهنجا ڍول، آ ڍينگو ئي ڍير سڄو.