شاعري

ڏهر منجهه ڏيئا (ڀاڱو پهريون)

هي ڪتاب ”ڏهر منجهه ڏيئا“ سيتاروڊ جي 17 شاعرن بشير سيتائي ، پيرل پرديسي سيتائي ، قادر بخش قلندر ، مجبور ميمڻ سيتائي، محمد بچل بيوس، سقراط سيتائي، مسرور سيتائي، سليم ، دلشاد بلوچ ، وسيم آڪاش سيتائي، اصغر سيتائي ، سڄڻ سيتائي ، گهائل غلام مصطفي ، شاڪر عزيز سيتائي، عزيز سيتائي ، منظور سيتائي ، ۽ ذاڪر سيتائي جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آهي جنهن جو مرتب وسيم آڪاش سيتائي صاحب آهي.
Title Cover of book ڏهر منجهه ڏيئا (ڀاڱو پهريون)

مان سنڌو ساگر سڏجان ٿو

پنهنجي اکين جي پنبڻين ۾،
مان سانڍيان ٿو ڪي خواب نوان،
ها، ڏور جبل جي چوٽين تي،
مان بادل بڻجي برسان ٿو،
قطرو قطرو ٽپڪي ٽپڪي،
گهري جهيل ۾ گڏجان ٿو،
جت ڇولين جا ڪي شور ڪري،
بند ٽوڙيان ٿو مان زور ڪري،
ڪٿ اونچايون ڪٿ گهرايون،
مان مست لهرن کي لهرايون،
ها سنڌو ساگر بڻجان ٿو،
مان سنڌو ساگر بڻجان ٿو،
واسينگن وانگر ور ڪندو،
خاموش ڪٿي ڪا ڇر ڪندو،
سرسبز ڪندو مان شادابيون،
آباد ڪندو ڪي آباديون،
ايئن ٽڪرين کان ميدانن ۾،
مان پهچان ٿو ايوانن ۾،
جت منهنجي ڪُک ۾ خنجر سان،
ٿا گهاءَ ڪري ڪي ڊيم ڀرن،
۽ ڪاغظ جي چند ٽڪڙن تي،
ٿا منهنجي اوچ ۽ نيچ لکن،
مان پنهنجي وڃايل مرڪ ڏسي،
۽ پياسن لئه هڪ سُرڪ ڏسي،
مان تڙپان ڦٿڪان پڄران ٿو،
۽ درد مان ٻڙڪي ڀڙڪان ٿو،
ڪي ٻوڙيان ٿو ڪي لوڙهيان ٿو،
۽ رڙهندو رڙهندو ڊوڙان ٿو،
مان زخمن سان ٿيو چور آهيان،
معزور هوندي مجبور آهيان،
ٿڪجي ٿڪجي هوري هوري،
پنهنجي وجود کي سوري سوري،
ٿو سنڌ امڙ جا پير چُمان،
۽ روئندي روئندي کيس چوان،
اي سنڌ امان اي سنڌ امان،
مان جهول تنهنجي ۾ ننڊ ڪيان،
ائين شاڪر پنهنجن نيڻن کي،
ٿو نير وهائي بند ڪيان،
پنهنجن اکين جي پنبڻين ۾،
ٿو سانڍي ڪي ئي خواب رکان!
ٿو سانڍي ڪي ئي خواب رکان!