منهنجو جانان توبن جيون،
آهي هيرڻ پن جئين جيون.
جنهن ۾ تنهنجو ساٿ نه سائنڻ،
سارو سو آ اُلجهن جيون.
سنڌ امڙ تان آهي فدا سڀ،
يارو منهنجو تن من جيون.
تو نه سنڀاليو ٻانهن ۾ پو،
ٿي ويو آهي پن پن جيون.
جي مان تنهنجي پيرن ۾ هان،
پو آ منهنجو ڇن ڇن جيون.
ڪئين هلن ٻئي گڏ گڏ ذاڪر،
پٿر هوُ، ۽ درپن جيون.