پيرل پرديسي جي نانءُ
جن سچ سلڻ سيکاريو هو،
جن حُب هلڻ سيکاريو هو،
جن قرب ڪرڻ سيکاريو هو،
اُهي جيءَ جيارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُھي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
جن ڪنهن کي ڪين رنجايو ٿي،
جن محبت ساڻ مڃايوٿي،
جن سِڪ جو سانگ سجايو ٿي،
جن رُٺلن کي پرچايو ٿي،
اُهي ساھ سهارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
جن پنهنجو پاڻ سُڃاتو هو،
جن رب جي راز کي ڄاتو هو،
جن پيچ پريت جو پاتو هو،
جن نيهن نڀايو ناتو هو،
اُهي سنڌ سُڌارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
هي املھه ڪي انسان هُئا،
هي جوڳي منجهه جهان هئا،
هي فيض ڀريا فيضان هئا،
هي محفلن جو مان هئا،
الفت جا اُڃارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو.
جن جيءُ جهريل جهان ڏٺو،
جن آزاريل انسان ڏٺو،
جن انساني ارمان ڏٺو،
جن اڙين تي احسان ڏٺو،
اُهي ڀونءِ ڀلارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
جن جي نالي نسبت ناتي سان،
هي رسي رهاڻيون رنگ رچن،
جن يارن جي يادن ۾ اڄ،
محبت جا هي ميل مچن،
اُهي نينهن ۾ نيارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
جن کي ڌرڻو ڌڻيءَ ڌيان ڏنو،
جن کي الستي ايمان ڏنو،
شاهي جن کي شان ڏنو،
جن محبت کي مان ڏنو،
اُهي ديس دلارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها.
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.
جيڪي ڏينهن ڏُکن جا گهاري ويا،
جيڪي سڪ جا سبق سيکاري ويا،
انهن محبن ۽ محبوبن کي،
رب بخشي تن جي روحن کي،
اُهي قلب قرارا ماڻهو ها،
اُهي پيرل پارا ماڻهو ها،
اُهي ڏاڍا پيارا ماڻهو ها.