مون ڳالهه ڪئي تنهنجي، طوفان کڙو ٿي پيو،
ڪنهن هڪ نه ٻُڌي منهنجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
بس نانءُ اڃا تنهنجو مون يار کنيو ئي مس،
ڦڙڦوٽ وئي پئجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
ير تو ته ڪيو پنهنجي اظهار محبت جو،
پر ويري ويا وٺجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
خارن کي لڳيون خارون، خارن جو وڏو اُن دم،
سمجهوُ ته ويا سمجهي، طوفان کڙو ٿي پيو.
ڪاوڙ مان ڏسي ڪوڙهين مون کي ٿي چيو ڇاڇا،
موضوع ئي ويو مٽجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
گلڙن جو چيم گڏ گڏ هر حال هجن پر ڇا،
خارن جو ملي گڏجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
چاهت جي فقط چاهيم ڪا هير گھُلي ليڪن،
نفرت جو ڪُڌو بڻجي، طوفان کڙو ٿي پيو.
محفل ۾ ٻڌو هر ڪنهن آواز اهو آيو،
مجبور ويو رهجي، طوفان کڙو ٿي پيو.