سهڻو ڏاڍو لڳو چوڻ تنهنجو،
مون کي ذاڪر چئي سڏڻ تنهنجو .
ڪير سمجهي سگهيو نه محفل ۾،
منهنجو ڳولڻ وري لڪڻ تنهنجو.
ڪوئي ناهي فرق شمع تو ۾،
مون جيان آ سدا جلڻ تنهنجو.
چنڊ شرمائي ويو لڪي جهڙ ۾،
اهڙو ڀاڪر ۾ هو ڀرڻ تنهنجو.
خوشبو خوشبو سڄو شهر ٿي ويو،
ٿيو آ شايد مٺا اچڻ تنهنجو.
تنهنجي آئي ملي حياتي ٿي،
دم ڪڍي ٿو وري وڃڻ تنهنجو.