وائي
سوچو منهنجا ڀاءُ،
تتي ويتر تاءُ...
ڏاڍا ڏک جا ڏينهن،
جن ۾ سُک نه ساءُ،
تتي ويتر تاءُ
حيرت جهڙي ڳالهه،
سِٽن منجهه سماءُ،
تتي ويتر تاءُ
ليکڪ جو هي ليک،
۽ اُن جو ورجاءُ،
تتي ويتر تاءُ
جيئڻ جي لاءِ دلشاد،
ڪريو ڪو ته اُپاءُ،
تتي ويتر تاءُ...
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو