عشق جي ابتدا کڻي سمجھو،
حُسن جي انتها کڻي سمجھو.
عشق جي پنهنجي آهي هڪ دنيا،
حُسن اُن جو خدا کڻي سمجهو.
جنهن کي جيڪي وڻي ڪري سمجهي،
ڳالھه دل جي صفا کڻي سمجهو.
سر به هڪ آ ته دل به هڪڙي آ،
هڪڙو ئي دلربا کڻي سمجهو.
جسم ۽ جان جئين رهي ٿو هو،
ڀل ته هُن کي جدا کڻي سمجهو.
هيءَ به هن جي سليم آهي ثنا،
سا ته هڪڙي ثنا کڻي سمجهو.