عشق جا پائي ڳچيءَ پانڌ ۽ ڳارا نڪتا،
نيهن الفت ۾ هڻي نيهن جا نعرا نڪتا.
ڪنهن ڇڏيو دين ڌرم کي ۽ ڇڏي ڪنهن دنيا،
ڪي ڇڏي تاج اُهي تخت هزارا نڪتا.
ڪنهن ڏٺو سيرَ ۾ سِر ۽ ڪي چڙهيا سوليءَ تي،
ڪي ڏسو گهاڻي اندر پيڙهجي پيارا نڪتا.
ڪنهن وسايو ڇا وڃي ٿاڪ ڪري ٿر بر کي،
ڪي ته فرحاد بڻي دوست سگهارا نڪتا.
هڪ رڳو مان نه مگر منهنجي نظر ۾ اي سليم،
سونهن صورت کي پسڻ ڪاڻ هي سارا نڪتا.