لوڻ زخمن مٿان ئي جي هارين
تون به مون کي اگر جي وسارين ته پو.
مان ته هر هر اچان در اوهان جي پرين،
تون ئي دڙڪا ڏئي جي ڌڪارين ته پو.
صبح کان شام تائين ڏسان راھ مان،
تون اچين ۽ نه مون ڏي نهارين ته پو.
پنڌ اوکو هجي رات ڪاري هجي،
ڪو ڏيئو راھ ۾ تون نه ٻارين ته پو.
مان جئان آسري يار تنهنجي پيو،
تون به ڀُلجي مون کي جي نه سارين ته پو.
مان مڃان جي تون گهائل کي گهوري ڏسين،
هير ٿڌڙي ٿي تون هانءُ ٺارين ته پو.