باک جئين رات مان ڦُٽي نڪتي،
جيت ائين مات مان ڦُٽي نڪتي.
هُن سهيڙيو وجود منهنجي کي،
عمر سڪرات مان ڦُٽي نڪتي.
فاصلن جي وشال صحرا ۾،
تانگھه هُئي تات مان ڦُٽي نڪتي.
يار جي انتظار جي اذيت،
من جي محلات مان ڦُٽي نڪتي.
ڏانءُ آڪاش جي هُيو وس پر،
شاعري ڏات مان ڦُٽي نڪتي.