دل ڏيو، دل وٺو، ڏسي ٿا وٺون،
پوءِ جيڪي ٿيو، ڏسي ٿا وٺون.
جڳ ستمگر ته آهي صدين کان،
پنهنجو ڀي حوصلو، ڏسي ٿا وٺون.
اچُ محبت سندو گناھ ڪيون،
جي خدا ڀي رٺو، ڏسي ٿا وٺون.
ڪيڏي چاهت سان ٿو ڏئي ساقي،
تون به پي ڏس چُڪو، ڏسي ٿا وٺون.
ڪيسين تاريڪين سان ٺاھ ڪبو،
هڪڙو ٻاري ڏيئو، ڏسي ٿا وٺون.
قتل گاهن کان ڇو ٿا گھٻرايو،
ڳاٽُ اوچي هلو، ڏسي ٿا وٺون.
شاعريءَ سان شعور ڦهلايو،
سچُ لکندا رهو، ڏسي ٿا وٺون.
پنهنجي خالص خلوص جو اي “بشير”،
ڪهڙو ملندو صلو، ڏسي ٿا وٺون.