نظم
رڳو آهي مون کي يا توکي به غم آ،
جي تو کي به غم آ، ته ڪنهن کي خوشي آ،
کسي تو نه مون کان نه ڪا مون به تو کان،
ته آ پوءِ ڳوليون، خوشي ڪنهن کسي آ.
ڪيون ان جي ڳولا، لهون اُن کي ڳولي،
ڦُريو آهي رهزن، يا رهبر ٿو رولي،
وري نه ته اسان کي ٻڌائي ڪو کولي،
ته هيءَ رهبري آهي يا رهزني آ.
اسان سان غمن جو گذارو به ڇو آ،
اسان کان سُکن جو ڪنارو به ڇو آ،
اڌارو، اڌارو، اڌارو به ڇو آ،
اسان لئه نه آئي ڪا سُک جي گهڙي آ.
اسان جي سُکن کي ڏنل ليڪ آهي،
دماغي توازن تڏهن ٺيڪ ناهي،
جي ڇيڙيو ته ڇيڙيو اسان کي به ڇاهي،
چريا آهيون پنهنجي چرين سان پئي آ.
چئون ٿا ته چريا ۽ پاڳل ٿا سڏجون،
نه ٿا چئون ته ڪائنر ۽ بزدل ٿا سڏجون،
۽ بزدل به پرديسي پل پل ٿا سڏجون،
ته ڪيڏي ۽ ڪنهنجي اها بزدلي آ.