ڪري دل جا ٽڪرا طبيعت نه پُڇ،
سرِعام پنهنجي فطرت نه پُڇ.
تکا لفظ تلوار وانگر وڍن،
زباني ۽ ذهني سا نفرت نه پُڇ.
رهي ڀوڳنا سوچ ۾ عمر ڀر،
سدا ساھ سوليءَ تي اذيت نه پُڇ.
ٺهن شعر شاعر جا پيڙاءَ سان،
ملي ڪو نه ٿي مفت شهرت نه پُڇ.
اڄوڪي سياست آهي پيٽ لئه،
وڪاميل وڏيرن جي غيرت نه پُڇ.
رکي هٿ چپن تي مان خوش هان،
ڪُهي حسن ڪئين ٿو مهارت نه پُڇ.
هُئا تجربا دل لڳيءَ جا مگر،
اکين کان اکين جي ته عادت نه پُڇ.
سچو ۽ سِڌو آدمي دربدر،
مُنافق ۽ ڪوڙي جي قسمت نه پُڇ.
هيو توسان منظور مخلص مٺا،
وڃائي پوءِ هيري جي قيمت نه پُڇ.