لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

چونڊ سنڌي چوڻيون

ڪتاب ”چونڊ سنڌي چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جو ڪتاب ڪيهر مهرچنداڻي جو لکيل آهي جيڪو 1981ع ۾ گجرات سرڪار جي مالي مدد سان هندستان ۾ ڇپيو.
Title Cover of book چونڊ سنڌي چوڻيون

1. انسان، پتليءَ سمان.

مثال: ڪڏهن ڪاٺ مان ٺھيل پتلين جو ناچ ڏٺو اٿو؟ رانديگر يا مداري، پتيلن جي مٿي تي هلڪي ۽ سنھي تار لٽڪائي اھو کيل ڏيکاريندو آهي ۽ حاضرين کي وندرائيندو آهي. جنھن وقت هو کيل شروع ڪندو آهي، ان وقت پاڻ پڙدي پٺيان لڪي ويھندو آهي. ڏور جي اشاري تي پتليون راند ڪنديون آهن، نچنديون آهن، وڙهنديون آهن، دانھون ڪنديون آهن ۽ خوشيءَ ۾ ٽپا ڏينديون آهن. هت اهو ٻڌائڻ بلڪل ضروري آهي ته پتلين جا اهڙا کيل ڏيکاريندڙ پڙدي پٺيان هوندو آهي ۽ حاضرين کي ڏسڻ ۾ نه ايندو آهي.
سمجهاڻي: سنڌيءَ جي برک شاعر نارائڻ شيام جي هڪ ترائيل جون ٻه سٽون هن ريت آهن:
يا ڪو ئي چريو کلي، يا جنھن کي ڏين توفيق تون،
ور نه هن جھان ۾ رهي ڪو ئي کلي ممڪن نه آ.
هن سڄي سرشٽيءَ جو خلقيندڙ هڪ ايشور آهي. اهو ئي هن سڄي سرشٽي جو ھلائيندڙ آهي. اهو وڏي ۾ وڏو مداري آهي، جيڪو هن سنسار ۾ انسان کي ڪٺ پتلي بڻائي کيل پيو ڏيکاري. انسان جي ڇا مجال! ايشور جي اڇا انوسار ئي انسان هلي ٿو.