61. ديس چوري، پرديش بکيا.
حاصل مطلب: پنھنجي شھر ۾ ماڻھو، پنھنجن گناهن تي پڙدو وجهي جيوت جا ڏينھن گهارين ٿا. ٻئي شھر ۾ کين بکيا پنڻ کان به هٽڪ نٿي ٿئي.
مثال: هڪ ڳوٺ ۾ چندرڀان نالي هڪ شخص رهندو هو. سندس مالي حالتون ڪجهه ٺيڪ نه هيون. انھيءَ ڪري لڪي ڇپي چوري يا ٺڳي ڪري پيو وقت ڪاٽيندو هو. کيس ڪنھن کان ڪجهه گهرڻ ۾ شرم ايندو هو. ڇو جو ان ۾ عزت وڃڻ جو ڊپ هوس. هڪ دفعي کيس، ڪنھن ڪم سانگي پاسي واري ڳوٺ ۾ وڃڻو پيو. کيس اتي پئسن جي کوٽ ٿي پيئي. بک به اچي هلاک ڪيس. لاچار ٿي بکيا پني، پنھنجي پورت ڪيائين. کيس بکيا پنندي ڪا به هٽڪ ڪا نه ٿي. ڇاڪاڻ ته اتي کيس ڪو به سڃاڻندو ڪو نه هو.