2. اکر پڙهه الف جو ٻيا ورق سڀ وار.
هت گفتي جو مطلب آهي ته انسان کي ايشور کانسواءِ ٻئي ڪنھن کي به ياد نه ڪرڻ گهرجي. ايشور، انسان کي ان ڪري پيدا ڪيو آهي ته جيئن هو پرٿويءَ تي وڃي لوڪن جي شيوا ڪري ۽ سندس نانءُ جپي. پر انسان ائين ڪري نـٿو. هو پنھنجو پاڻ کي دنيوي پدارٿن ۾ ڦاسائي ڇڏي ٿو. ڪام، ڪروڌ، لوڀ، موهه ۽ اهنڪار جي چڪر ۾ ڦاسي، ايشور کي صفا وساريو ڇڏي. دنيوي وڪارن سبب انسان ۾ اهنڪار ۽ آپو ڀرجي ٿو وڃي. هو پاڻ جھڙو ٻئي ڪنھن کي به سمجهي نـٿو. لوڪن جي شيوا ڪرڻ بجاءِ کين آزارڻ ۽ ستائڻ لڳي ٿو. ان ڪري سالڪ لوڪ اها ئي سکيا ڏين ٿا ته ايشور جي نانءَ جپڻ کان سواءِ ٻئي ڪنھن به پدارٿ ۾ من لڳائڻ نه گهرجي. ٻيون سڀ پوٿيون پڙهڻ اجايون آهن، جي جيون کي سئين دڳ نٿيون لائين. ان ڪري جيون کي سڦلو سھيلو بنائڻ لاءِ ايشور جو ئي اکر اُچارڻ گهرجي.