58. چڱو جن لکيو، مندو سي نه پسن.
جيڪڏهن ڪنھن به انسان جي قسمت ۾ رڳو سک ئي سک ۽ ڪاميابيون يا سڦلتائون لکيل آهن. يا جيڪڏهن پرماتما ساڻس گڏ آهي ۽ سندس ڀاڳ ڀلو آهي ته پوءِ ڀلي سندس ڪيترا به ويري يا دشمن ڇو ڪين هجن ۽ کيس نقصان پھچائڻ لاءِ کڻي ڪيترا به گهاٽ ڇو ڪين گهڙين پر کيس ڪير به نقصان پھچائي نه سگهندو. هونءَ به ائين ڏٺو ويو آهي ته؛ جيڪي انسان، ڀلن يا نيڪ انسانن کي، سوارٿ ۽ حسد وچان، نقصان پھچائڻ جي ڪوشش ڪن ٿا، اهي پنھنجي من ۾ اشانتي وڌائين ٿا. جيڪڏهن پرماتما ڪنھن انسان سان ساڻ آهي ته پوءِ ان جو وار به ونگو نٿو ٿئي.
ان ڪري ائين چيو ويندو آهي ته؛ جن جي قسمت چڱي آهي، اهي ڪڏهن به دک يا تڪليفون نٿا ڏسن. ڀلا ڏسن به ڪيئن؟ ڌڻيءَ سندن ڀاڳ جو ڀلو جوڙيو آهي. ڇو ته؛ ڌڻي مھربان، سارو جڳ مھربان.