30. پرائي دهلين، احمق نچي.
کين خوشيءَ ۾ نچندو ڳائيندو ڏسي، اگر ڪو پاڙيسري بنا دعوت سندن گهر ۾ وڃي ناچ ڪري، راڳ ڳائي يا ٻئي ڪنھن قسم جي خوشي منائي ته اُها بيوقوفي آهي. اهو ته ائين ٿيو؛ “مان نه مان، مئن تيرا مھمان.”
اهڙن شخصن کي مورک سڏيو وڃي ٿو، جيڪي بنا ڪنھن دعوت جي، ٻئي جي خوشيءَ ۾ شريڪ ٿين ٿا. بازار مان ڪا ڇيڄ لنگهي، ان ۾ شريڪ ٿيڻ بي سمجهي ۽ ڪم عقلي آهي.
حاصل مطلب: بنا ڪوٺ جي ٻئي جي خوشيءَ ۾ شامل ٿيڻ مورکتا آهي.