26. پن ٻڏي وڃن ۽ پٿر تري وڃن.
رواجي طرح سان ائين ڏٺو ويو آهي ته؛ وڻ جو پن پاڻيءَ تي تري ويندو آهي، ڇاڪاڻ ته اُهو، پاڻيءَ جي ڀيٽ ۾، تمام هلڪو ٿئي ٿو. پٿر پاڻيءَ ۾ ٻڏي ويندو آهي. ڇاڪاڻ ته اهو، پاڻيءَ جي ڀيٽ ۾، تمام ڳرو ٿئي ٿو.
هت ٻن انھن شخصن ڏانھن اشارو آھي، جيڪي ايشور جو نانءُ جپين ٿا ۽ پاڻ کي ساڌو سڏائين ٿا. پٿر انھن شخصن ڏانھن اشارو آهي، جيڪي ايشور جو نانءُ نٿا جپين پر سمورو وقت پاپ ڪمائڻ ۾ لڳا رهن ٿا. قدرت جو نيم عجيب آهي. جنھن به شخص تي هن جي ديا درشٽي ٿئي اهو سنسار ساگر مان پار لنگهي وڃي ٿو. جيڪي ساڌو ڏيکاءُ ڪن ٿا ۽ دنيوي پدارٿن ۾ موهه رکن ٿا، تن تي ايشور جي ديا ڪا نه ٿي ٿئي. اهي سنسار ساگر ۾ پنھنجي ڪيل پاپن سبب ٻڏي وڃن ٿا. جيڪي پاپي پنھنجي ڪئي تي پڇتاءُ ڪن ٿا ۽ ايشور جو نالو سچيءَ دل سان جپين ٿا، سي ايشور جي ديا درشٽي ڪارڻ، هن سنسار ساگر مان هميشه لاءِ پار لنگهي وڃن ٿا. ان ڪري چيو ويندو آهي ته؛ “پَن ٻڏي وڃن ۽ پٿر تري وڃن.”