لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

چونڊ سنڌي چوڻيون

ڪتاب ”چونڊ سنڌي چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جو ڪتاب ڪيهر مهرچنداڻي جو لکيل آهي جيڪو 1981ع ۾ گجرات سرڪار جي مالي مدد سان هندستان ۾ ڇپيو.
Title Cover of book چونڊ سنڌي چوڻيون

34. تيسين ڀڳي سان ئي ڀير، جيسين رتو راس ٿئي.

انسان جي من ۾ انيڪ ڀاونائون ۽ جذباتون، اڇائون ۽ خواهشون پيدا ٿين ٿيون. هر انسان، جيون ۾ سک جو ساهه کڻڻ چاهي ٿو. مالي اسمانتا انسان جي سڀاءَ کي اسنتشٽ بڻائي ڇڏيو آهي. هڪ ٻئي کي ڏسي، ريس ۽ حسد پئدا ٿئي ٿو. ڪيترا غريب ۽ اڻ سرنديءَ وارا، شاهوڪارن سان ريس ۽ حسد ڪن ٿا ۽ انھن جي برابر پاڻ کي بڻائڻ جي ڪوشش ڪن ٿا. پنھنجي آمدنيءَ کان وڌيڪ خرچ ڪرڻ جي ڪوشش ڪن ٿا. جيستائين سندن آمدنيءَ جا وسيلا ڪشادا ٿين، تنھن کان اڳ ۾ ئي، وڌيڪ خرچ ڪرڻ شروع ڪن ٿا.
سالڪ ۽ سياڻا ماڻھو، ان راءِ جا آهن ته جيستائين ماڻھوءَ جي آمدني وڌي يا مالي حالت سڌري، تيستائين جيڪي ڪجهه پاڻ وٽ هجي، ان انوسار پنھنجي طبيعت کي هيرڻ گهرجي. تيستائين ڀڳل شيءِ مان ڪم وٺڻ گهرجي، جيستائين ان جي جڳهه تي ڪا نئين شيءِ اچي. نئين شيءِ جي اچڻ کان اڳ ئي، پراڻي شيءِ ڦٽي نه ڪرڻ گهرجي. جيستائين حالتون سڌرن، تيستائين پاڻ کي، پاڻ وٽ جيڪي هجي، ان تي هيرڻ گهرجي. سياڻن جو چوڻ آهي ته؛ پاڻ کي حالتن انوسار ٺھڪائڻ گهرجي. جھڙيون حالتون هجن، ان مطابق وقت گذارڻ گهرجي.