27. پرائو محل ڏسي، پنھنجي جهوپڙي نه ڊاهجي.
ڀاڳ جي جوڙڻ يا ٺاهڻ جو هنر، فقط پرماتما ئي ڄاڻي. مگر ڪي شخص هڪ ٻئي کي ڏسي اجائي ريس ڪندا آهن. ريس ڪرڻ سٺو گڻ نه هوندو آهي. مگر پوءِ به ڪيترا ماڻھو ريس ڪندا آهن. ان سان پنھنجي تباهي پاڻ آڻيندا آهن. شاهوڪار وٽ اٿاهه ڌن ٿئي ٿو. ڌن جي زور تي هو بنگلن ۾ رهي سگهن ٿا، عيش عشرت ڪري سگهن ٿا. موٽرن ۾ سئر ڪري سگهن ٿا. هوائي جھاز ۾ سفر ڪري سگهن ٿا. ناٽڪن ۽ ڪلبن ۾ وڃي سگهن ٿا. مگر پوريءَ سوريءَ وارن وٽ ايترو پئسو نه آهي جو شاهوڪارن جيان زندگي گذاري سگهن. شاهوڪارن کي عيش ڪندو يا محلن ۾ رهندي ڏسي، غريب ويس ڪري انھن جھڙو بڻجڻ جا سپنا ڏسي ۽ سندن محل ڏسي، پنھنجي جهوپڙي ان اميد ۾ ۽ خيال کان ڊهرائي ڇڏي ته مان محل ۾ رهندس ته اها ڪم عقلي آهي. پنھنجي هٿن سان پنھنجي تباهي آڻڻ جي برابر آهي.
حاصل مطلب: غريبن کي جڳائي ته شاهوڪارن سان ريس نه ڪن. پنھنجي هوندي آهر شڪر ۽ صبر سان گذارين.