88. ڪر ڀلو ته ٿيئي ڀلو. (چوڻي)
ڀلو ڪندين تان، ڀلو تنھنجو ٿيندو،
ڀلائيءَ جا ڀاڙا، ڌڻي تو کي ڏيندو.
لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق
چونڊ سنڌي چوڻيون
ڪتاب ”چونڊ سنڌي چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جو ڪتاب ڪيهر مهرچنداڻي جو لکيل آهي جيڪو 1981ع ۾ گجرات سرڪار جي مالي مدد سان هندستان ۾ ڇپيو.
- 4.5/5.0
- 4814
- 900
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ڪيرت مھرچنداڻي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- حق ۽ واسطا
- سنڌ سلامت پاران :
- سادا اکر
- متن
- 1. انسان، پتليءَ سمان.
- 2. اکر پڙهه الف جو ٻيا ورق سڀ وار.
- 3. آئي ٽانڊو کڻڻ بورچياڻي ٿي ويٺي.
- 4. علم ۽ هنر ڀرپور چشما آهن.
- 5. اندر اُجرو نه ڪري، ڌوئي ٿو ڌاڳا.
- 6. اٽي ۾ لوڻ.
- 7. انڌن اڳيان روئڻ آهي اکين جو زيان.
- 8. اُدم ڪاميابيءَ جي ڪنجي آهي.
- 9. اي دل نه ڪر فڪر، ڪر شڪر، ڪر شڪر.
- 10. انسان ذات جي شيوا ۾ ئي ايشور جي بندگي سمايل آهي.
- 11. آههِ غريبان، قھر خدائي.
- 12. اڻندو اُها جا ڪوريءَ جي من ۾ هوندي.
- 13. اُٺ جي چاڙهيءَ کي به لعنت، اٺ جي لاهيءَ کي به لعنت.
- 14. اڳياڙي تن جي سرهي، پڇاڙي جن جي سرهي.
- 15. انڌا رکن روزا ته ڏينھن به ٿين وڏا.
- 16. ابي جو ڏنو ڪھڙي ڪم جو، جيسين رب نه ڏئي.
- 17. علم بنا عذاب، گهڻا سھندي جندڙي.
- 18. بھشت ماءُ جي پيرن هيٺان آهي.
- 19. بڇڙو ڪتو، ڌڻي پڻائي.
- 20. ٻن ٻيڙين تي جو پير رکي، سو اڄ نه ٻڏي ته سڀاڻ ضرور ٻُڏي.
- 21. ٻليءَ کي خواب ۾ ڇڇڙا يا ڇڇڙ.
- 22. ٻه ته ٻارهن.
- 23. ٻڪري جنھن وڻ سان ٻڌجي سو وڻ چري.
- 24. ڏٺو سڀ وسار، اڻ ڏٺو ياد ڪر.
- 25. ٻه گدار هڪڙي مُٺ ۾ نه ماپن.
- 26. پن ٻڏي وڃن ۽ پٿر تري وڃن.
- 27. پرائو محل ڏسي، پنھنجي جهوپڙي نه ڊاهجي.
- 28. پاپ جي مايا، پراڇت جايا.
- 29. پاڻ نه پاري، ڪتا ڌاري.
- 30. پرائي دهلين، احمق نچي.
- 31. پيادن مان هسوار ۽ هسوارن مان پيادا.
- 32. پنج پنجوءَ وارا کٽا ئي پيا آهن.
- 33. تر جي گٿي، سؤ چوٽون کائي.
- 34. تيسين ڀڳي سان ئي ڀير، جيسين رتو راس ٿئي.
- 35. تن نه لاءِ طمع کي، طمع تکي تلوار. (سنڌ، چوڻي)
- 36. تنھنجو سو منھنجو، منھنجي هٿ نه لاءِ. (سنڌ، پھاڪو)
- 37. توڙي وڃي روم، ته به ڍوڍو ۽ ٿوم. (سنڌ، پھاڪو)
- 38. تاڙي هڪ-هٿي نه وڄي، ٻِه-ھٿي وڄي. (سنڌ، پھاڪو).
- 39. تون به رهه، مان به رهان. (ھندي، ورجيسي جملو)
- 40. ڏٻريءَ کي مڇر گهڻا. (سنڌ، پھاڪو)
- 41. ٿورو ڏسي ارهو نه ٿجي، گهڻو ڏسي سرهو نه ٿجي. (سنڌ، پھاڪو)
- 42. ٿڌو گهڙو پاڻ کي پاڻ ڇانءَ ۾ رکائي. (سنڌ، پھاڪو)
- 43. ڦڙيءَ ڦڙيءَ تلاءُ. (سنڌ، پھاڪو)
- 44. جتي وڻ نه آهي، اُتي ڪانڊيرو به درخت. (سنڌ، پھاڪو)
- 45. جيري خاطر ٻڪري ڪھڻ. (ورجيس)
- 46. جھڙي درشٽي، تھڙي سرشٽي. (چوڻي)
- 47. جتي باهه ٻري، اُتي سيڪ اچي. (پھاڪو)
- 48. جي نميا، سي چڙهيا.
- 49. جَوَ ڍيري، گڏهه رکپال. (پھاڪو)
- 50. جان جيئين، تان سک. (چوڻي)
- 51. جنين هٺ هارايو، تنين جيتيو جڳ کي. (چوڻي)
- 52. جيڏا اُٺ، تيڏا لوڏا. (پھاڪو)
- 53. جيءُ خوش ته جھان خوش. (چوڻي)
- 54. جھڙا عاشق عيد ۾، تھڙا منجهه مقام.
- 55. ڄڀ جي ترڪڻ کان پير جو ترڪڻ چڱو.
- 56. چورن مٿان مور.
- 57. چون ٿا جنھن کي زر، سا جهيڙن جو آهي گهر.
- 58. چڱو جن لکيو، مندو سي نه پسن.
- 59. دلبر هن دنيا ۾، وڃي رهندو واس.
- 60. دم درميان، الله مھربان.
- 61. ديس چوري، پرديش بکيا.
- 62. ڌڻيءَ جي گهر دير آهي، انڌير ڪونھي.
- 63. ڏاهو ڪانءُ ٻه ٽنگو ڦاسي.
- 64. ڏات نه آهي ذات تي، جو وهي سو لھي.
- 65. رڌي ڪُني يا نصيب.
- 66. رب رُسي مَتِ کسي، هڻي ڪونه هٿيار.
- 67. روههِ رلا، مٿي کلا.
- 68. زندگي، بي بندگي؛ رنجگي.
- 69. ساهتيه آهي؛ جيون جو سار ۽ سينگار.
- 70. سوَ بندگي؛ هڪ رنجگي.
- 71. سستي، گداگريءَ جو دروازو کولي ٿي. (نصيحت، چوڻي)
- 72. سندرو سالم، منزل آسان.
- 73. سکڻي ڪُني، گهڻو اُڀامي.
- 74. سرمو سڀڪو پائي، پر اک اک جو ڦير.
- 75. سھڻا ٽوهه، پٽن ۾ جام.
- 76. سوري جنين سيج، مرڻ تن مشاهدو.
- 77. سڀڪا ٻڪري، پنھنجي ڦاهي ٽنگبي.
- 78. سچ مرچان، ڪوڙ ڳڙ، پير پئسا، جوءِ گر. (چوڻي)
- 79. سوڙ آهر پير ڊگهيڙجن. (پھاڪو)
- 80. سڪن گڏ آلا به ٻريو وڃن. (پھاڪو)
- 81. صبح جو ڀليل اگر شام گهر واپس اچي ته به ان کي ڀليل نٿو سڏجي. (اردو، پھاڪو)
- 82. سڀيئي مارگه مت، ڳالهه چون ٿا هڪڙي. (نصيحت، جملو)
- 83. ڪڏهن روح راڳن ۾ ريجھي، ڪڏهن بت بيتن مان بيزار. (چوڻي)
- 84. ڪتو به کاڌو، ڪک به نه ڀري. (ورجيس)
- 85. پرڻ چوي ڏونگهي کي؛ “هل ڙي ٽِه-ٽنگا.”
- 86. ڪڙي ۽ قاتل جا، هميشه هيراڪ. (ورجيس)
- 88. ڪر ڀلو ته ٿيئي ڀلو. (چوڻي)
- 89. ڪچيءَ ڪنا نه وريا، ته پڪي ڇا ورندا؟ (پھاڪو)
- 90. ڪڏهن ڀريءَ ۾، ڪڏهن ڀاڪر ۾. (ورجيس)
- 91. ڪتو ڇا ڄاڻي، ڪڻڪ جي مانيءَ مان. (پھاڪو)
- 92. ڪر شيوا ته، ملني ميوا. (چوڻي)
- 93. گدڙ ڊاک نه پڄي آکي ٿو کٽا. (پھاڪو)
- 94. گهڙيا، سي چڙهيا. (چوڻي)
- 95. گهر جو پير، چلهه جو مارنگ. (پھاڪو)
- 96. گگر گگر پنڊا اڙيا. (پھاڪو)
- 97. گهرجون جن جون گهٽ، سي پھاڙ چڙهندا جهٽ.
- 98. مٿو ڪوڙائي، ساک ڪڍڻ. (اصطلاح)
- 99. مرڻا اڳي جي مئا، مري ٿين نه مات. (چوڻي)
- 100. مشڪندي مشڪل کي، مانجهي مات ڪن. (چوڻي)
- 101. منھن، ماڻھوءَ جي من جي آرسي آهي. (چوڻي)
- 102. محبت نه جن جي من ۾، تن جي مٽي اڻاسي. (چوڻي)
- 103. ننڍڙو ٻار، مڇ جو وارُ، جيڏانھن ورائينس، تيڏانھن وري. (چوڻي)
- 104. نه ڪنھن جي کٿي کي هٿ لائجي، نه پنھنجو پٽ ڦاڙائجي. (پھاڪو)
- 105. ويل ويل، هٿ نه ايندي. (چوڻي)
- ڏسڻي
ڀلو ڪندين تان، ڀلو تنھنجو ٿيندو،
ڀلائيءَ جا ڀاڙا، ڌڻي تو کي ڏيندو.