52. جيڏا اُٺ، تيڏا لوڏا. (پھاڪو)
هن پھاڪي جو اصل مطلب هيءُ آهي ته؛ ماڻھو جيترو وڏو، جوابداريون به اوتريون وڏيون ٿين ٿيون. ماڻھو جيترو ننڍو ۽ غريب، سندس تڪليفون ۽ مشڪلاتون به اوتريون ننڍيون ٿين ٿيون. شاهوڪار ۽ وڏي ماڻھوءَ جون جوابداريون تمام وڏيون ٿين ٿيون. کيس انيڪ ماڻھن سان منھن ڏيڻو پوي ٿو ۽ انيڪ حالتن مان گذرڻو پوي ٿو. جيترا سندس ڪم وڏا هوندا، اوترا وڏا لوڏا ۽ صدما، کيس سھڻا پون ٿا. جيتري مسافري وڌيڪ لنبي هوندي آهي، سفر اوترو ئي تڪليف وارو بڻجندو ويندو آهي. ان ڪري هروڀرو ظاهري طرح ڪنھن وڏي ماڻھوءَ کي ڏسي، ڀنڀلجي نه وڃجي. ماڻھو جيترو ننڍو هوندو، اوتريون ئي جوابداريون به ننڍيون. ان ڪري سالڪن جي صلاح هوندي آهي. بڙا سڏاوڻ، بڙا دک پاوڻ، ڇوٽي ڪا دک دور.