دوُري آھي يا سُوري ڪا
جنھن تي ٽنگجي ٿي ھر آشا.
تو بِن ھر ڪا موسمَ سانئڻ!
ڀاسَي ٿِي پَن-ڇَڻ جي ڀاشا.
ھر ڪنھن ساسيءَ جي سِرَ تي،
آسَ اَڌُوريءَ جا ھِن لاشا.
ذھن اُڀَ تي ساروُڻين جي،
رنگرتي ڪا انڊلٺ ريکا.
ٿُومَ بَصرَ جيئن وِڪجَن ٿا پيا،
ھِتڙي ماڻھو چڱا، خاصا.
موت نہ روڪي سگهيا آھن،
سکڻا تنھنجا يار! دلاسا.