گيت غزل ۽ وايون تو لئي،
ڳوٺاڻن ٿي ڳايون تو لئي.
سُندر سوچون سپنن وانگي،
ساڀيان بڻجي آيون تو لئي.
سڏَ سَندءِ تي نڪري پونديون،
مڙسن سان گڏ مايون تو لئي.
ٽياس مٿي ھر ڀيري ڌرتي!
ٽنگبا رھندا آھيو تو لئي.
ٻئي ڪنھن خاطر مُور نہ ماتا!
سَھبا ڦٽڪا، ڦاھيون تو لئي.
امر اڏايون آھن ڌرتي!
جيءَ اندر ۾ جايون تو لئي.