ڀِٽَ ڌڻي تون ڀَرمُ رکجان!
پَن-ڇَڻ رُت ۽ شوخ ھوائون،
سوچون ساڻيون گهايل من،
ھيڏا ھاڃا ڀُونءِ ۾ ڀَرتي،
ڀِثَ ڌڻي! تون ڀَرمُ رکجان.
سائي ورتل پيلا چھرا،
گهاوَ دُکن جا گهرا، گهرا،
سوچڻ، لوچڻ تي ھِن پھرا،
ٽانڊا ساري آھي ڌرتي،
ڀِٽَ ڌڻي! تون ڀَرمُ رکجان.
سَرد گهٽيل آھُون ۽ سُڏڪا،
آسُون پُرزا، اکڙيون اُلڪا،
ڪونہ سُڻن ٿا ڪِيھُون ڀُڻڪا،
شورَ ڌماڪن ۾ او سرتي!
ڀِٽَ ڌڻي! تون ڀرمُ رکجان.
چپَ نہ چُورين ماڻھو گُونگا،
ڌاريان پيرا پنھنجا ڀُونگا،
ڀاڳين ھٿ ۾ ڪِشتا، ڏوُنگها،
وقت وڏي ڪئي آھي اَنرتي،
ڀِٽَ ڌڻي! تون ڀرمُ رکجان.
اُجڙيل سڀئي ڍنڍون، ڍورا،
ڳاراڻي جا لمحا ڳئورا،
سنڌي ماڻھو سارا ڀورا،
ماٺِ اُنھن کي آھي پَرتِي،
ڀِٽَ ڌڻي! تون ڀرمُ رکجان.