سانوڻيءَ جي سار جھڙي ڇوڪري،
وڏ-ڦُڙي وسڪار جھڙي ڇوڪري.
ڏُور پنھنجيءَ ڏيٺ کان ڏاڍو پري،
پارڪر جي پار جھڙي ڇوڪري.
نيڻ نغمن جي نموني ٿي کڻي،
سانوري سُرَ،تار جھڙي ڇوڪري.
ايئن موڙي ڪر متان آرس ڀڃين،
ڪنھن ڪچي ڪچنار جھڙي ڇوڪري.
وار ڇوڙي واٽ تي ڪر ڇانورو،
ڏاڙھُونءَ جي ڏار جھڙي ڇوڪري.
پيار جا پُرخار اٿئي پيچرا،
او ڳھيلي! ٻار جھڙي ڇوڪري.
ڦُول مُرڪن جا نڇاور ٿي ڪري،
ھُوءَ گُلن جي ھار جھڙي ڇوڪري.
ڄامشوري کان کسي خوشبوءِ وئي،
موتئي مھڪار جھڙي ڇوڪري.
زھر جهڙيءَ زندگانيءَ ۾ امر!
لمس،ماکيءَ لار جھڙي ڇوڪري.