ھُو شيرا نيڻ شڪاريءَ جا،
ھا ميرا نيڻ شڪاريءَ جا.
ڇو مورَ پکيءَ کي ماري ٿو؟
کڻ پيرا نيڻ شڪاريءَ جا.
پردي مان ڀي پارِ وَيا ٿِي،
ڪي ڇيرا نيڻ شڪاريءَ جا.
ڏوُر، پري کان تاڙيندا ھِن،
سڀ ڳيرا نيڻ شڪاريءَ جا.
تنھنجي تڙَ تان تڙجي آيا،
سَوَ ڀيرا نيڻ شڪاريءَ جا.
ھِن ديس دُکيءَ جي دردَ ڪٿا،
ڄڻ ديرا نيڻ شڪاريءَ جا.