ھُوءَ جا ھاڻ وئي آ وڇڙي،
ڇا جي ڪاڻ وئي آ وڇڙي؟
اَڄُ تو کان ڀي او چندُر ما!
ڇا چانڊاڻ وئي آ وڇڙي؟
*روھيڙن جي گُلڙن کان ئي،
ڇو سُرھاڻ وئي آ وڇڙي؟
راتَ ستارن ساڻ ڪري ڪا،
روحَ رِھاڻ وئي آ وڇڙي.
ڪنھن ڏوھَ بنا، ڪنھن ڊوھ بنا،
پاڻَ کان پاڻ وئي آ وڇڙي.
وقت وِداعُ جي ايئن لڳو ڄڻ،
خُوشين کاڻ وئي آ وڇڙي.
امر! اُجاڙي جاڙَ جَواني،
سڀڪجه ساڻ وئي آ وڇڙي.
* روھيڙي جي گُلن ۾ ڪا بہ خُوشبوءِ ناھي ھُوندي.