تون وَئين کيس ڇورو ڪري،
ھاڻ ڇا ڄامشورو ڪري؟
ايئنَ تون ڀي اسان سان ڪَيو،
جيئن دل ساڻ دورو ڪري.
تو پُڄاڻان پيو تَعديون،
ھانوَ سان روز ھورو ڪري.
پيار جي ڳالھ توسان پرين!
مُنھن جو ڪيئن مورو ڪري.
مينھن جي مھربانيءَ جو،
ٿر مٿي ڪير ٿورو ڪري.
تو بنا او تماچي سَما!
ڪير ڪينجهر ھِندورو ڪري؟