مُندَ ملڻ جي آئي ڙي!
ھاءِ پرين ھر جائي ڙي!
ويندي خوشيون، چين کسي،
توبن ھِيءَ تنھائي ڙي!
راتَ نديءَ جا رنگ ڏسي،
چانڊوڪي شرمائي ڙي!
لوڪَ سُتي کان پوءِ لِڪي،
ياد ڪئي ڪِتڪائي ڙي!
ھُن ڇوڙي وارَ ھَوا ۾،
شامَ ڪئي سُرمائي ڙي!
وينگس پاتو ويس نئون،
جهرمر جلوَن لائي ڙي!