رڻَ ۾ رات رات ٺري آھي،
تنھنجي ياد وري آھي.
رمجهم رنگ نٿا نِکرن،
شايد مُند کَري آھي.
چئو مون کان پوءِ پيارا!
تنھنجي ڪيئن سري آھي؟.
ڏاڍي دير ڪري آئين،
ويئي ويلَ ٽري آھي.
حُسن ھٺيلي جي اڳيان،
ڪنھن جي دال ڳري آھي؟
ڪير ڪُنواري جوڀن ۾ ،
ٻيليءَ لاءِ ٻَري آھي.
سارو چين گنوائي ٿي،
چاھت چيز چري آھي.
انڊلٺ ريکا جيئن امر!
ھُوءَ حُسناڪ پري آھي.