ڄارِ ڦُلاري ڄيٺ ڇڏيندو،
ھاري پيروُن ھيٺُ ڇڏيندو.
لُوسَڻ جيئن لُڻائي لوڀي،
ماڻھَپي جي ميٺ ڇڏيندو.
شعر اچانڪ شور مچائي،
نِنڊ ڦِٽائي نيٺ ڇڏيندو.
ڪيئن ڪراچيءَ ساڻ پُراڻي،
ڏيھَ ڌڻي ڪو ڏيٺ ڇڏيندو؟
نوٽن بدلي نيٺ کَپائي،
سنڌ، سياسي سيٺ ڇڏيندو.
وقتُ وڏيرا! تهنجي آخر،
بُتَ تان ڇوڙي بيٺ ڇڏيندو.