ٻاٻيھي جي ٿر سان نِسبت،
جيئن مڇيءَ جي جر سان نِسبت.
پاڻياريءَ جِي پھر سمورا،
ڀوڏيسر جي ڀر سان نِسبت.
روز ڪُلھي تي رکيو نڪري،
ھاريءَ جي ڏس ھر سان نِسبت.
ڪڪر ڇڏي آ ڪھڙي ڪارڻ؟
ڪارونجهر جي ڪر سان نِسبت.
نيڻ ڌري ٿي واٽ نھاري،
واھ! وَنيءَ جي وَر سان نِسبت!
عزت بجاءِ انسان رکي آ،
شھرت، شر ۽ زر سان نِسبت.
ڪنھن جَي آس اچڻ جي سانڍي،
ديدَ رکي آ در سان نِسبت.
رات ٽِڪي جِت جانان اُنھيءَ،
اوڙي، پاڙي، تر سان نِسبت.
سنسارَ سڄي کان سَرسُ امر!
ڳوٺ، گهٽي ۽ گهر سان نِسبت.