نانگ ڪارو
آئون تنھنجا ڳوٺ ڳوليان
سڏ ٿي سُڏڪي جيان
وارياسي تي پيل تون
نانگ جي ليڪي جيان
ڦڻ ڪڍي تون ڦوڪ مونتي
وڃ ڏنگي هر ڏينھن منھنجو
ٿي ننگو پئي نينھن منھنجو
موهه جون مُرليون وڄائي
لنگهه تنھنجا ليڪيان ٿو
جهنگ تنھنجي جوءَ جا
پيو وڄايان وڄت سان
ڪوڙهه اڳيان ڪوڙڪي
هر ڍنگر لئه ڍارو ٿي
پاڻ لوڙهن ۾ لھان ٿو
بند ڪو آهي ڀڄي پيو
آئون ڳوڙهن ۾ لھان ٿو
ڇانوءَ تون ڇانگي ويئينءَ
وڻ پيو پنھنجا وڍيان
مڻ محبت جي مٺي
ڪيئن اچي توسان ڳنڍيان
ڇال تو ۾ ڇرڪ تو ۾
ڪٿ اُها ساڳي رهي آ
ها اڳوڻي پرک تو ۾
آئون جوڳي ويس گيڙو
پيو فقيريءَ ۾ ڦران
ٻوهه کي ٻاري وڃي ڪو
ايئن پيو خود ۾ ٻران
اڱڻ منھنجي ڪانگ ڪارو
ها نسورو نانگ ڪارو
ڪو نه آيو آ ڪڏهن
پيو پُڇان تنھنجو تڏهن...