مان ٿو سمونڊ ٿيان تون درياهه ٿي وهي پئو.
هن بُت مٽيءَ جي ۾ اڄ ساهه ٿي رهي پئو.
مُحبت جي مجسمن جي تاريخ ٿي وڃون ٻئي،
موهن دڙي جيان تون مون ۾ سڄو ڊهي پئو.
پائي ڇڏيان مان توکي هر عمر لاءِ انگ تي،
لڱ جو لباس بڻجي مون تي سڄي لھي پئو.
ڪا ڪائنات تو مان نئين سر ڄمڻ گُهري ٿي،
تون ٿي حوا جيان اڄ آدم منجهان ٺھي پئو.
مون خيال جي خُدا کي توساڻ آهي ڀيٽيو،
هرڪاهه جي ڪُفر کان مونڏانھن اڳي ڪھي پئو.