ڊنڍ ڪپر تان ڦڙڪو ڏيئي آڙيون اُڏريون.
ساماڻيل ڄڻ سينن تان ڪي ساڙهيون اُڏريون.
حسرتن جي هنج هينئين ۾ ڊوڙون پاتيون،
چڳون پرينءَ جي چھري تان جو جاڙيون اُڏريون.
نيڻ نديءَ جا پُسيل چولي ساڻ ها چُهٽيل،
تڙ تان تڪڙيون ڄڻ ڪي ڀنڀوريون ڳاڙهيون اُڏريون.
روجهه رڙيو پئي رڻ ۾ گولين گهر پئي اڏيا،
ڇرڪيو اُڀ ڏانھن ڇال هڻيو پئي ڦاڙهيون اُڏريون.
سج آ اُڀريو ڳاڙهي رت جي ڳالھه کڻي اڄ،
رات به ڪيئي ڪنڌ ڪپڻ لئه ڪُھاڙيون اُڏريون.
آثارن جي اکين مان تاريخ تڪيو پئي،
راڻا رُليا مومل سان گڏ ماڙيون اُڏريو.