آئون ڦُٽس ۽ پئي ڦُلھاريس، سونھن ساڙهيءَ ۾ هُئي.
اک ڦڙڪڻ ساڻ ڦٿڪي، ميگهواڙيءَ ۾ هُئي.
ڪاسبا تو ۾ رهن ٿيون، ڪئين قداور عورتون،
کوهه کوٽي ويئي مون ۾، جا مُھاڙيءَ ۾ هُئي.
پئي ڏنا ڏس ڇال ڪيڏا، هن هرڻ جھڙي هينئين،
هوءِ چونئري جي چوڌاري، بند واڙيءَ ۾ هُئي.
اڄ وري مونکي وڍي ويئي، وڻن جيان آهي ڏس،
هوءِ سراڻن تان لٿل ڄڻ، ڪا ڪُھاڙيءَ ۾ هُئي.
آئون اُڏاميس آسمانن جي حدن کان ڀي اڳيان،
ڇا خُمارن جي خُدائي، يار تاڙيءَ ۾ هُئي.