ڪُنڀارن چٽيا چٽ ويٺي گهڙن تي.
پڙا پاڻيارين پئي ڌوتا تڙن تي.
پروڪن پلن جا ڇلر ها ڇٻيءَ ۾،
مڇيرا رڇن سان اُڀا ها سڙهن تي.
پڙين تان اُٿي سينڍ ڪنھن کي سڏيو هو،
ڌنارن ويٺي ڌُن ڳاتي نڙن تي.
ها ياقوت مرجان ڀي موهجي پيا،
ڪيو بحث تو جو منڊيءَ جي ٻُڙن تي.
وٺي وسوسا توکي آيا ها در تي،
هوا هٿ گُهمايو اچي جو ڪڙن تي.
رڱيون هٿ پنھنجا هلي هاڻ تون آ،
ڦُٽا ٽار مھندي جا آهن ٿُڙن تي.